7 راه برای کمک به کودک عصبانی

7 راه برای کمک به کودک عصبانی

دشوار است که بدانید چگونه به یک کودک عصبانی کمک کنید. اما به نظر می رسد برخی از کودکان - علی رغم جثه کوچک - خشم بی پایانی را در خود فرو برده اند. آنها به راحتی ناامید می شوند. آنها داد می زنند. حتی ممکن است پرخاشگر شوند. اما ، آنها معمولاً در اثر وقایع به ظاهر جزئی منفجر می شوند.

اگر کودکی را تربیت می کنید که طغیان های عصبانیت او به مشکلی تبدیل شده است ، مهم است که مهارت های لازم برای کنار آمدن با احساسات خود را به روشی سالم به او بیاموزیم. در اینجا هفت روش برای کمک به خشم وجود دارد.

1. در مورد احساسات به کودک خود بیاموزید

بچه ها وقتی احساسات خود را درک نکنند یا قادر به گفتن آنها نباشند ، بیشتر شلاق می زنند. کودکی که نمی تواند بگوید ، "من عصبانی هستم" ، ممکن است سعی کند با تازیانه به شما نشان دهد که عصبانی است. یا کودکی که قادر به توضیح دادن نیست که ناراحت است ممکن است برای جلب توجه شما رفتار نادرستی داشته باشد.

به کودک خود کمک کنید تا احساسات را شناسایی و برچسب گذاری کند.

شروع به آموزش واژگان اساسی احساس مانند کودن ، ناراحتی ، شادی و ترس به کودک خود کنید. با گفتن جمله های کودک خود احساسات او را برچسب بزنید: "به نظر می رسد در حال حاضر واقعاً احساس عصبانیت می کنید". با گذشت زمان ، آنها یاد می گیرند که احساسات خود را برچسب گذاری کنند.

همانطور که کودک شما درک بهتری از احساسات و نحوه توصیف آنها دارد ، کلمات پیچیده تری مانند ناامید ، ناامید ، نگران و تنها را به او بیاموزید.

2. دماسنج خشم ایجاد کنید

دماسنج خشم ابزاری است که به بچه ها کمک می کند علائم هشدار دهنده افزایش عصبانیت خود را تشخیص دهند. یک دماسنج بزرگ روی یک کاغذ بکشید. از پایین با 0 شروع کنید و اعداد را تا 10 پر کنید ، که باید در بالای دماسنج قرار بگیرند.

دماسنج خشم

توضیح دهید که صفر به معنای "اصلا عصبانی نبودن" است. 5 به معنای "میزان خشم متوسط" است و 10 به معنای "بیشترین عصبانیت در عصبانیت است."

در مورد آنچه برای بدن کودک شما اتفاق می افتد در هر شماره از دماسنج صحبت کنید. کودک شما ممکن است بگوید وقتی در سطح 0 قرار دارد لبخند می زند اما وقتی به سطح 5 می رسد چهره ای عصبانی دارد و تا زمانی که عصبانیت او به سطح 10 می رسد ، ممکن است احساس کند مانند یک هیولای عصبانی است.

درباره احساس بدن آنها هنگام عصبانیت صحبت کنید. آنها ممکن است وقتی سطح دو هستند چهره خود را گرم می کنند و وقتی سطح هفت هستند با دستان خود مشت می کنند.

وقتی بچه ها یاد بگیرند که علائم هشدار دهنده خود را بشناسند ، به آنها کمک می کند قبل از اینکه عصبانیت آنها در سطح 10 منفجر شود ، نیاز به استراحت را درک کنند و دماسنج خشم را در مکانی برجسته آویزان کنید و با پرسیدن این سوال که "در چه سطحی است عصبانیت امروز؟"

3. برنامه ای برای کمک به کودک در آرامش ایجاد کنید

به کودکان بیاموزید که وقتی احساس عصبانیت می کنند چه کار کنند. به جای اینکه وقتی آنها ناامید شدند بلوک پرتاب می کنند یا وقتی که آنها را عصبانی می کنند خواهر خود را بزنند ، استراتژی های سالم تری را که به شما کمک می کند تا عصبانیت کمک کند یاد دهید.

کودکان را تشویق کنید که وقتی ناراحت هستند خود را در وقت استراحت قرار دهند. به آنها نشان دهید که برای رفتن به تایم اوت نیازی به صبر کردن تا زمان اشتباه ندارند.

در عوض ، آنها می توانند برای چند لحظه به اتاق خود بروند تا وقتی احساس خشم می کنند ، آرام شوند.

آنها را تشویق به رنگ آمیزی ، خواندن کتاب یا انجام فعالیت آرامبخش دیگری کنید تا زمانی که آرام شوند و فعالیت خود را از سر بگیرند. حتی ممکن است یک کیت آرامش ایجاد کنید. یک کیت می تواند شامل کتاب های رنگ آمیزی مورد علاقه کودک شما و چند مداد رنگی ، یک کتاب جالب برای خواندن ، برچسب ها ، یک اسباب بازی مورد علاقه یا لوسیون باشد که بوی خوبی دارد.

وقتی آنها ناراحت شدند ، می توانید بگویید: "برو لباس آرامش خود را تهیه کن" و آنها را تشویق کنید تا مسئولیت آرام شدن خود را به عهده بگیرند.

4- تکنیک های خاص کنترل خشم را آموزش دهید

یکی از بهترین راه ها برای کمک به کودک خشمگین آموزش روشهای خاص کنترل خشم است. به عنوان مثال ، نفس عمیق کشیدن می تواند ذهن و بدن کودک را هنگام ناراحتی آرام کند. پیاده روی سریع ، شمارش تا 10 یا تکرار یک عبارت مفید نیز ممکن است کمک کند.

انواع مهارت های دیگر را بیاموزید ، مانند مهارت های کنترل تکانه و انضباط شخصی. بچه های عصبانی به مقدار کافی مربیگری نیاز دارند تا در هنگام ناراحتی به آنها در تمرین این مهارت ها کمک کنند.

5. مطمئن شوید که انفجارهای عصبانی مثر نیستند

گاهی اوقات بچه ها انفجارهای عصبانی را به نمایش می گذارند زیرا این یک روش موثر برای تأمین نیازهایشان است. اگر كودكي خلق و خوي بيندازد و والدين آنها براي ساكت نگه داشتن آنها يك اسباب بازي به او بدهند ، مي فهمند كه خشم مزاج مثر است.

تسلیم فرزند خود نشوید تا از یکپارچه شدن جلوگیری کند. اگرچه ممکن است در کوتاه مدت این کار آسان تر باشد ، اما در طولانی مدت تسلیم شدن فقط مشکلات رفتار و پرخاشگری را بدتر خواهد کرد.

6. در صورت لزوم ، پیامدهای خود را دنبال کنید

نظم و انضباط مداوم برای کمک به کودک شما لازم است که یاد بگیرد پرخاشگری یا رفتار بی احترامی قابل قبول نیست. اگر فرزند شما این قوانین را نقض کرد ، هر بار یک نتیجه را دنبال کنید.

وقت استراحت یا سلب امتیازات می تواند استراتژی های انضباطی موثری باشد. اگر کودک شما وقتی عصبانی است چیزی را خراب کرد ، به آنها کمک کنید تا آن را تعمیر کنند یا کارهایشان را برای کمک به جمع آوری پول برای تعمیرات انجام دهید. تا زمانی که خسارت را برطرف نکنید ، اجازه ندهید که امتیازات خود را پس بگیرند.

7. از رسانه های خشونت پرهیز کنید

اگر کودک شما با رفتار پرخاشگرانه دست و پنجه نرم می کند ، قرار گرفتن در معرض نمایش های تلویزیونی خشن یا بازی های ویدیویی مفید نخواهد بود. از مشاهده خشونت جلوگیری کنید و در عوض ، بر روی قرار دادن آنها در معرض کتاب ، بازی و تمرکز بر روی مهارت های حل تعارض سالم تمرکز کنید.